Peyotesteek

Na veel verzoeken van klanten om meer informatie te verstrekken over diverse toepasbare sieraadtechnieken; heb ik heel wat bronnen geraadpleegd om inspiratie op te doen. Dus klim ik meteen in mijn pen, om met jullie mijn passie voor de peyotesteek te delen. Een uit Noord-Amerika afkomstige kralenrijgtechniek, die indianen tot op vandaag de dag in hun traditionele kralenwerk toepassen. Waarbij je slechts: een naald, cilindervormige zaadkralen van het Japanse merk Miyuki Delica en rijgdraad benut. Inmiddels is de peyotesteek uitgegroeid tot een mondiaal begrip onder hedendaagse kralenkunstenaars.

Ongetwijfeld zullen jullie je afvragen: ”waarom is Kreatrees zo toegewijd om zich deze techniek eigen te maken?” Menig hobbyist, aan wie ik de peyotesteek  heb toegelicht, beaamt dat het zowel qua precisie als moeilijkheidsgraad monnikenwerk is. Aangezien je iedere kraal één-voor-één moet rijgen. Net zo lang totdat er een baksteenvormig patroon ontstaat in het kralenwerk. Hierdoor haakt de gemiddelde hobbyist af om zich deze sierlijke kralenrijgtechniek eigen te maken. Zelf heb ik altijd een fascinatie gehad voor sierlijke kralenrijgtechnieken. En kan me uren vergapen aan prachtige foto’s van kleurrijke Noord-Amerikaanse kralenwerk. Eveneens ben ik op onderzoek uitgegaan om me te verdiepen in de herkomst van de peyotesteek. Waarna ik tot de ontdekking ben gekomen, dat Noord-Amerikaanse indianen door de eeuwen heen zijn uitgebuit en onderdrukt. En een hongerloon hebben verdiend voor prestigieus vakmanschap.

Deze invalshoek heeft mij gedreven om me deze tijdrovende doch prestigieuze rijgtechniek eigen te maken. Een artistieke uitdaging die ik niet uit de weg ga. En geloof me: ondervinding is de beste leermeester. Want ik heb maanden lang met verve geoefend, geoefend, geoefend, en nog eens geoefend. Net zo lang totdat ik het in mijn vingers kreeg. Een leerproces dat gepaard ging met een hoop gezucht, gesteun en gevloek. Ik kan het me niet meer heugen hoe vaak ik mijn werk uit elkaar heb moeten halen, wegens gebrek aan gelijkmatigheid in mijn kralenwerk. Bovendien is het vaak voorgekomen dat, tijdens het wegwerken van scheringen, een kraal brak. Dus jullie zullen wel begrijpen dat ik me mateloos irriteer aan onwetende mensen, die commentaar leveren op de prijskaartjes, die aan mijn in peyotesteek handgeregen sieraden hangen. “Kloppen jouw prijzen wel?”, eerlijk gezegd vind ik het wel erg duur!” Aldus een onwetende dame, die mij vrij recent benaderde om hierover te zeuren. En totaal niet door had dat je voor tijdrovend vakmanschap een mondaine prijs betaalt; die niet vergelijkbaar is met de prijs-kwaliteitverhouding van de Action.

Nu ik me deze gecompliceerde rijgtechniek machtig ben prijs ik alle kralenkunstenaars in spe de hemel in, die zich toeleggen op het leren van gecompliceerde kralenrijgtechnieken. Daarbij zijn de prijzen van benodigde materialen erg kostbaar. Wat je bij jouw arbeidstijd, om het product te vervaardigen, moet verrekenen. 

Daarom verdienen eerlijke kralenkunstenaars een mondain loon voor prestigieus vakmanschap!

Bronnen:
https://en.wikipedia.org/wiki/Peyote_stitch
https://en.wikipedia.org/wiki/Slavery_among_Native_Americans_in_the_United_States
http://www.native-languages.org/beadwork.htm
Tekst: Teresa Limburg-Flores